73 Yaşındaki Hakime Teyzenin En Büyük Hayali Gerçek oldu

Anasayfa / Ayvacık Haberleri / 73 Yaşındaki Hakime Teyzenin En Büyük Hayali Gerçek oldu

BEĞENDİM

ABONE OL

News

17 Ajans TV - Çanakkale'nin En Güncel Haber ve Canlı Yayın Platformu

Çanakkale’nin Ayvacık ilçesinde yaşayan 73 yaşındaki Hakime Pala Gürel, imkansızlıklar nedeniyle okuyamadığı çocukluk yıllarının anılarını ve köy yaşamını resimlere dökerek evini adeta bir sanat galerisine dönüştürdü. 15 yılda yüzlerce resim yapan Gürel, en büyük hayalinin bir sergi açmak olduğunu söylüyor.

En Büyük Hayali: Sergi Açmak

Evinin çatısının akması nedeniyle bazı resimlerinin zarar gördüğünü ifade eden Hakime Pala Gürel, yıllardır hayalini kurduğu sergiyi açmak istiyor. Resimlerinin daha fazla kişiye ulaşmasını arzulayan Gürel, “En büyük hayalim sergi açmak. İnsanlar yaptığım resimleri görsün istiyorum.” diyerek desteğe açık olduğunu belirtiyor.

73 Yaşındaki Hakime Teyze Evini Sanat Galerisine Dönüştürdü

Çanakkale’nin Ayvacık ilçesine bağlı Söğütlü köyünde yaşayan 73 yaşındaki Hakime Pala Gürel, imkânsızlıklar nedeniyle okuyamadığı çocukluk yıllarının izlerini resimlerinde yaşatıyor. Küçükbaş hayvancılıkla geçimini sağlayan Gürel, 15 yılda yaptığı yüzlerce resmi, köydeki evinin 30 metrekarelik bölümünde sergileyerek adeta kendi sanat galerisini oluşturdu.

Ayvacık’tan Köyüne Döndü, Sanata Sığındı

Kızının eğitimi için uzun yıllar Ayvacık ilçe merkezinde yaşayan ve çocuk bakıcılığı yaparak geçimini sağlayan Hakime Gürel, kızının evlenmesinin ardından köyüne döndü. Bir süre patik örerek zaman geçiren ancak bunun kendisine yetmediğini fark eden Gürel, 15 yıl önce tesadüfen aldığı boyalarla resim çizmeye başladı.

Resim yapmak için bulduğu her imkânı değerlendiren Gürel, köyde otlatmaya çıkardığı koyunların peşinde yürürken çöp konteyneri kenarında bulduğu kartonları bile tuval olarak kullanıyor. Boya kalemlerini ise çoğu zaman tanıdıkları hediye ediyor.

“Üzüldüğümde resim yapıyorum, ferahlıyorum”

Hayatındaki yalnızlığın etkisiyle resme daha sık sarıldığını söyleyen Gürel, duygularını şu sözlerle ifade ediyor:

“Bir şeye üzüldüm mü kağıdı alıyorum, resim yapıyorum. Üzüntüm gidiyor. Bir hafta önce gördüğüm bir şeyi bile kafamda çizmiş oluyorum. Kalemi elime alınca her şey kayboluyor, tamamen resme odaklanıyorum.”

Keloğlan’dan Sinderella’ya, Şahmeran’dan köy çobanlarına kadar pek çok karakteri çizimlerine aktaran Gürel, her resimde çocukluk anılarını ve köy yaşamının izlerini yansıtıyor.